ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာေသးပါဘူး။ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာ Vivek Expressလုိ႔ေခၚတဲ့ အျမန္ရထား လမ္း သစ္ တစ္ခုတုိးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္ ေျပးဆြဲခဲ့တယ္။ ေတာင္ကုန္းေတြေပၚမွာ လက္ဖက္စုိက္ခင္းေတြနဲ႔ စိမ္းစုိေနတဲ့ အိႏၵိ ယအေရွ႕ ေျမာက္ဘက္စြန္း အာသံျပည္နယ္ကေနၿပီး အိႏၵိယသမုဒၵရာကုိ မ်က္ႏွာမူထားတဲ့ ေတာင္ ဘက္ စြန္းအထိ မုိင္ေပါင္း ၂၇ဝဝ ရွည္လ်ားတဲ့ ရထား လမ္းပါ။ အစ၊ အဆုံး အဲဒီရထားကုိ စီးမယ္ ဆုိရင္ ခါး႐ုိးက်ဳိး မတတ္ နာရီေပါင္း ၈ဝ ၾကာေအာင္ စီးၾကရတယ္။
ဒါေပမယ့္ရထားနဲ႔ ခရီးသြားၾကတဲ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံသားေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အၿပဳံးပန္းေတြ ေဝေဝဆာ ဆာနဲ႕။ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးက ဆက္လက္တုိးတက္ေနဦးမွာပဲဆုိတဲ့ အေကာင္းျမင္ဝါဒ အသိ တရား က သူတုိ႔ရဲ႕အျမင္ကုိ လႊမ္းၿခဳံထားတယ္။
ရထားစီးခရီးသည္ေတြဟာ ေလယာဥ္စီးၿပီး ခရီးသြားေလာက္ေအာင္ မခ်မ္းသာၾကေပမယ့္ အေဝး ေျပး အျမန္ရထားလက္မွတ္ဝယ္ႏုိင္ ေလာက္ေအာင္ေတာ့ ေငြေၾကးျပည့္စုံၾကတယ္။ ရထားေပၚက ေနၿပီး တရိပ္ရိပ္ ေျပးလႊားေနတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို လွမ္းၾကည့္လုိက္႐ုံမွ်နဲ႔ အိႏၵိယႏုိင္ငံႀကီး ေရွးတုန္းက ထက္ အဆ ေပါင္းမ်ားစြာ တုိးတက္လာခဲ့ၿပီဆုိတာ ကို သက္ေသထူလ်က္ရွိတယ္။
အေနာက္ဘင္ေဂါ West Bengal ျပည္နယ္ရဲ႕ အစြန္အဖ်ားေတာ ရြာကေလးေတြမွာေတာင္ သြပ္မုိး တုိက္သစ္ကေလး ေတြကို ရထားေပၚက လွမ္းျမင္ေနၾကရတယ္။ သြယ္တန္းထားတဲ့ လွ်ပ္မီးႀကဳိးေတြကလဲ ႐ႈပ္႐ႈပ္ေထြးေထြး။ ရထားလမ္းေဘး တစ္ေလွ်ာက္မွာလဲ မုိဘုိင္း ဖုန္းေမွ်ာ္စင္ႀကီးေတြက မုိးမုိးမတ္မတ္နဲ႔ အစီအရီ ေတြ႕ျမင္ေနၾကရ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕။ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံမွာ ဘယ္ေနရာကမဆုိ မုိဘုိင္းဖုန္းနဲ႔ ဆက္သြယ္စကားေျပာလုိ႔ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရထားလမ္းနဲ႔ နီးတဲ့အိမ္ေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာစာမွာ ေၾကာ္ျငာ ဆုိင္း ဘုတ္ႀကီးေတြကုိ ျပဴးကလူးျပာကလာ ေတြ႕ျမင္ေနၾကရတယ္။ အဂၤလိပ္စာသင္တန္း၊ ကြန္ပ်ဴတာ သင္ တန္းေတြ အတြက္ ေၾကာ္ ျငာေတြ။
ရထားေပၚမွာ ခရီးသည္ေတြကုိ ၾကည့္လိုက္ျပန္ရင္လဲ သားသားနားနား ဝတ္စားဆင္ယင္ ထားၾကတဲ့ လူလတ္တန္းစားေတြ။ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားေတြက လူတို႕ရဲ႕ Laptops ေတြေပၚမွာ ေဘာ လီးဝုဒ္က ေနာက္ဆံုးထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားေတြကို စိတ္ပါလက္ပါ ႐ႈစားေနၾကတယ္။ အိႏိၵယ အေရွ႕ေျမာက္ ဘက္စြန္း အာသံျပည္နယ္က နာမက်န္းျဖစ္သူတစ္ဦးဟာ ေတာင္ပိုင္း တမီးလ္နာ ဒူးျပည္နယ္မွာ ေဆး႐ံုတက္ဖို႕ လိုက္ပါလာတယ္။ ခြင့္နဲ႕ျပန္လာတဲ့ စစ္သားတစ္ေယာက္က ကီရာလာျပည္ နယ္က သူ႕မိသားစုဆီအသစ္စက္စက္ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႕စကားေျပာလ်က္ရွိတယ္။ ရထားေပၚမွာ စား ေသာက္ဆိုင္ဖြင့္ထားတဲ့မဏိပူရက စီးပြားေရးသမားတစ္ဦးကေတာ့ စီးပြားေရးေကာင္းလို႕ အရမ္း အရမ္း ဝမ္းသာေနေလရဲ႕။
သူတို႕တစ္ေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အားလံုးကုိေတာ့ အိႏိၵယႏိုင္ငံက စံုစံုေစ့ေစ့ ျဖည့္ဆည္းေပး ႏိုင္ ဖို႕ လြယ္မယ္မထင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေလာက္ စီးပြားေရး တုိးတက္ခဲ့မႈေၾကာင့္ အက်ဳိးရလဒ္ ျဖစ္ ေပၚမႈေတြ ရွိခဲ့တယ္။ သာဓက တစ္ခု က မႏွစ္က National Medical Journal of India စာေစာင္မွာ ခ်မ္းသာတဲ့ အိႏၵိယျပည္သူေတြရဲ႕ သားသမီးေတြထဲက ၁၈ႏွစ္အရြယ္ သားေယာက်္ားကေလးေတြဟာ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ကထက္ အရပ္အေမာင္း ၄.၅ စင္တီမီတာ ပိုရွည္လာခဲ့ၿပီး ကိုယ္အေလးခ်ိန္က ေလးကီလို ဂရမ္ ပို တက္လာခဲ့တယ္လို႕ ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာတာဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အစားအစာေတြကို စားလာႏုိင္ၾကၿပီး ေရာဂါနည္းပါးသြားခဲ့တဲ့အတြက္ ျဖစ္ ေၾကာင္းေဖာ္ၫႊန္းတယ္။
အျခားတစ္ဘက္မွာလဲ အိႏၵိယ ဆင္းရဲသားေက်ာမြဲလူတန္းစားရဲ႕ အေျခအေန အေတာ္အသင့္တုိးတက္ လာတယ္။ သူတုိ႔အေၾကာင္းကုိ မတ္ လ ၁၉ ရက္ေန႔က အစုိးရ ေလ့လာ ခ်က္တစ္ခုမွာေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ အိႏၵိယ အစုိးရက တစ္ေန႔ဝင္ေငြ ၂၂ ႐ူးပီး ဒါမွမဟုတ္ ဒီထက္ေလ်ာ့နည္းတဲ့ ဝင္ေငြ ရရွိသူေတြကို ဆင္းရဲသားလုိ႔ သတ္မွတ္တယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ဒီဆင္းရဲသားျပည္သူေတြဟာ ေက်း လက္ ေတာရြာေတြမွာ ေနထုိင္ၾက သည္။ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္က ဒီလုိ ဆင္း ရဲသား ၄ဝ၇ သန္းရွိခဲ့ရာက ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ မွာ ၃၅၅ သန္းသုိ႔ ေလ်ာ့နည္း က်ဆင္းသြားခဲ့တယ္။ တစ္နည္း ေျပာ ရရင္ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္း ဆင္းရဲသား ၅၂ သန္းေလာက္ က် ဆင္းသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီအေရ အတြက္ဟာ ေတာင္အာဖရိက ႏုိင္ငံ တစ္ခုလုံးရဲ႕လူဦးေရေလာက္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဝဖန္သူေတြ ေထာက္ျပ သလုိ အိႏၵိယလူဦးေရရဲ႕ သုံးပုံ တစ္ ပုံေလာက္ကေတာ့ ဆင္းရဲတြင္းနက္ ေနၾကတုန္းပါပဲ။
သုိ႔ေပမယ့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံအတြက္ အားရေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အလားအလာေတြရွိပါေသးတယ္။ မႏွစ္က သန္းေခါင္စာရင္းအရဆုိရင္ အိႏၵိယ အိမ္ေထာင္စု ၂၄၇ သန္းအတြင္း ပညာတတ္ ေျမာက္မႈ ႏႈန္းဟာ ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္မွာ ၆၅ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ရွိေနခဲ့ ရာမွ ၇၄ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ တုိးတက္ လာခဲ့တယ္။ အဲသ လုိပဲ ဖုန္းသုံးစြဲမႈဟာ ကုိးရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္သာ ရွိခဲ့ရာက အခုအခါ ၆၃ ရာခုိင္ႏႈန္း အထိ တုိးတက္လာ တယ္။ ၆ဝ ရာ ခုိင္ႏႈန္းဟာ ဘဏ္စာရင္းဖြင့္ ထား ၾကတယ္။ ၉၃ ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ လွ်ပ္ စစ္မီး ရရွိၾကတယ္။
အိႏၵိယႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ဆက္ လက္တုိးတက္ဖုိ႔အတြက္ လုပ္ ေဆာင္ရမယ့္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ရွိ တယ္လုိ႔ ေဝဖန္သူေတြက ေထာက္ျပ ခဲ့ၾကတယ္။
၁။ အစုိးရဟာ ဘ႑ာ ေရးကုိ စနစ္တက် ျဖစ္ေအာင္ျပဳ ျပင္ရမယ္။
၂။ စီးပြားေရးကုိ အေျပာင္းအလဲမရွိ တသမတ္တည္း ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တုိးတက္ဖြံ႕ၿဖဳိးေအာင္ လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ေဖာ္ၫႊန္းခဲ့တယ္။
စီးပြားေရးက႑
အိႏၵိယ စီးပြားေရးဟာ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ကစၿပီး ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္အထိ ငါး ႏွစ္ကာလအတြင္းမွာ ျမင္းတစ္ေကာင္ ဒုန္းစုိင္းေျပးသလုိ တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမွ် ကုိး ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ အေျပးအလႊား တုိးတက္ ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ႏႈိင္းစာရင္ မႏွစ္က တုိးတက္မႈဟာ ေျခာက္ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ ခုနစ္ရာခုိင္ႏႈန္းအၾကားေလာက္မွာသာ တုိးတက္လိမ့္မယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းၾကတယ္။ ဒီႏွစ္က်ျပန္ေတာ့လဲ မႏွစ္က အတုိင္းေလာက္ပဲ ရွိႏုိင္တယ္လုိ႔ဆုိ ၾကတယ္။
ဒီလုိျဖစ္ရတာဟာ ကမၻာနဲ႔ အဝန္း ေရနံေစ်းႏႈန္းေတြ ျမင့္တက္ လာခဲ့တဲ့အတြက္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိ ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိက ျပႆနာက စိတ္ပ်က္စရာေကာင္း ေလာက္ေအာင္ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ မွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေလ်ာ့နည္းလာမႈ၊ ေငြေဖာင္းပြမႈျမင့္မားလာမႈ၊ အတုိး ႏႈန္းျမင့္တက္လာမႈ၊ ၿပီးေတာ့ အစိုးရ အေနနဲ႔ ပုဂၢလိကက႑မွ အလြန္ အကြၽံ ေငြေခ်းယူမႈတုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ တယ္လုိ႔ အခ်ဳိ႕က ေထာက္ျပၾက တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူ ေတြက ႏုိင္ငံေရးသမားေတြဟာ အိႏၵိယစီးပြားေရးကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈေတြ ဆက္လက္ လုပ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ယုံၾကည္လာခဲ့ၾက တယ္။ အဆုိးရြားဆုံးကေတာ့ ရင္း ႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အႀကီးအက်ယ္ က်ဆင္း လာျခင္းျဖစ္တယ္။
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ က်ဆင္းျခင္းဟာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံအတြက္ အင္မတန္ အေရးႀကီးတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိ ေတာ့ အခုအေနအခါ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ မလုပ္ရင္ အနာဂတ္ကာလမွာ အသီး အပြင့္ေတြ ျဖစ္ထြန္းေပၚထြက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အနာဂတ္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ ေတြ အေကာင္အထည္ေပၚလာဖုိ႔ အတြက္ ဒီကေန႔မွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ေတြ လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္။
ေလာေလာဆယ္ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ တုိးတက္မႈႏႈန္းဟာ ေျခာက္ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ရွိတယ္ဆုိဦးေတာ့။ ဒါဟာ တကယ္ေတာ့ သိပ္ၿပီးဆုိးလွတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီကေန႔ကမၻာမွာ ေျခာက္ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ေတာင္ တုိးတက္မႈ မရွိၾကတဲ့ႏုိင္ငံေတြက တစ္ပုံတစ္ေခါင္း။ ဒါေပမယ့္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္က အိႏၵိယအေနနဲ႔ တုိးတက္မႈ အရွိန္အဟုန္ ေႏွးေကြးက်ဆင္းသြား လုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အိႏၵိယႏုိင္ငံဟာ ဆင္းရဲမြဲ ေတသူ အမ်ား အျပားရွိတဲ့ဧရာမ ႏုိင္ငံႀကီးျဖစ္တယ္။ တုိးတက္မႈႏႈန္း အရွိန္ေသသြားလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံဟာ ပုံမွန္အေျခအေနကေလးကို ထိန္း သိမ္းထားႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ေတာင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ မႈကို စဥ္ဆက္မျပတ္ လုပ္ေနဖုိ႔ လုိတယ္။ ေလ်ာ့နည္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈဟာ အနာဂတ္ တုိးတက္ႏုိင္စြမ္းကို ေလ်ာ့ပါးသြားေစတယ္။ ေလ်ာ့နည္း တုိးတက္မႈဟာ ဆင္းရဲတြင္းနက္မႈ သံသရာကို ရွည္လ်ားသြားေအာင္ ဆြဲ ဆန္႔တယ္။ အိႏၵိယ သန္းေခါင္စာ ရင္းရဲ႕ ကိန္းဂဏန္းေတြက အိႏၵိယ ႏုိင္ငံရဲ႕ တုိးတက္မႈကုိ လွစ္ဟျပသ ခဲ့သလုိ အျခားတစ္ဘက္မွာလဲ အိႏၵိယအေနနဲ႔ ေရွ႕ဆက္လက္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ တုိးတက္ဖုိ႔ လုိေနေသး လဲဆုိတာ ေဖာ္ျပတယ္။ အိႏၵိယ လူဦး ေရ ထက္ဝက္ေလာက္ဟာ အိမ္အျပင္ ဘက္မွာ အိမ္သာ သြားေနၾကတုန္းပဲ ရွိတယ္။ လူဦးေရရဲ႕ သုံးပုံႏွစ္ပုံက အိမ္ျပင္မွာ ထမင္းခ်က္ေနၾကရတုန္း။
အိႏၵိယ စီးပြားေရးဟာ အလုပ္ သစ္၊ အကုိင္သစ္ေတြ ဖန္ဆင္းပုံေဖာ္ ႏုိင္ဖို႔ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားေနရတယ္။ အနိမ့္ဆုံးလစာရတဲ့ အလုပ္အကုိင္ ေတြဟာ ၿမဳိ႕ျပေနလုပ္သား ငါးပုံ ေလးပုံအတြက္ အမ်ားဆုံး ရနုိင္တဲ့ အလုပ္အကုိင္ေတြျဖစ္တယ္။ ဒီကိန္း ဂဏန္းေတြဟာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ေညာင္းခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ္လဲ အေျပာင္း အလဲ မရွိခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စီးပြား ေရး တုိးတက္မႈ ေႏွးေကြး သြားခဲ့ရင္ ရရွိခဲ့တဲ့ အက်ဳိးရလဒ္ေတြ ကေျပာင္း ကျပန္ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။
စီးပြားေရးေႏွးေကြးမႈဟာ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံအတြက္ ေရတုိကာလမွာလဲ စိတ္မခ်ရဘူး။ ဆုိၾကပါစုိ႔။ အိႏၵိယ လယ္သမားေတြအဖုိ႔ ဒီႏွစ္ မုတ္သုံ ရာသီမွာ မုိးမေကာင္းခဲ့ရင္ တုိးတက္ မႈႏႈန္းဟာ ေျခာက္ရာခုိင္ ႏႈန္းေအာက္ ေရာက္သြားႏုိင္တယ္။ ဒီလုိအဆင့္မွာ အႀကီးအက်ယ္ အေၾ<ြကးတင္ေနတဲ့ အိႏၵိယ အစုိး ရအေနနဲ႔ ေရွ႕ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ အခက္အခဲေတြ႕ႏုိင္တယ္။ ျပည္ပေငြေပးေငြယူ ရွင္းတမ္း လက္္က်န္ရဲ႕ သာမန္စာရင္း - Current Account မွာ ၃.၆ ရာခုိင္ႏႈန္း လုိေငြ ျပ -Deficit ေနမႈကုိ ျဖည့္တင္းႏုိင္ဖုိ႔ အတြက္ ႏုိင္ငံျခားဖန္ေတြဆီက ေငြ ေခ်းငွားရခက္ခဲသြားႏုိင္တယ္။
အိႏၵိယအစုိးရကေတာ့ လာမယ့္ ႏွစ္မွာ တုိးတက္မႈႏႈန္း ၇.၅ ရာခုိင္ႏႈန္း အထိ တုိးတက္လာ ႏုိင္ တယ္လုိ႔ ေထာက္ျပတယ္။ ဒီအတုိင္းပဲ ျဖစ္ လာႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆုိပါေတာ့။ ဒါေပ မယ့္ အိႏၵိယ စီးပြားေရး ပရဝဏ္ထဲမွာ အႏၲရာယ္ေတြက ပတ္ျခာလည္ ဝုိင္း ေနတယ္။ တစ္ေလာက ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီး- Pranab Mukherjee က ေလာင္စာဆီနဲ႔ ဓာတ္ေျမၾသဇာ အတြက္ အစုိးရက စုိက္ထုတ္ကုန္ က်ခံေနရၿပီး တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ ျမင့္သထက္ ျမင့္တက္လာေနတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြ-Subsidies ကုိ ေတြးမိရင္ သူ ညညမွာ အိပ္ေတာင္ မေပ်ာ္ဘူးလုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့ေသးတယ္။
ဟုတ္ပါလိမ့္မယ္။ ေလာင္စာဆီ ကိစၥဟာ အင္မတန္ စုိးရိမ္စရာ ေကာင္းတယ္။ တုိင္းျပည္တုိးတက္ ေရးမွာ ေလာင္စာဆီက အခရာ က်တယ္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံဟာ လုိအပ္တဲ့ ေရနံ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ႏုိင္ငံ ျခားမွ မွာယူ တင္သြင္းရတယ္။ အထူးသျဖင့္ လုိအပ္တဲ့ေရနံရဲ႕ ၈ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းကို အီရန္ႏုိင္ငံက မွာယူ တင္သြင္းတယ္။ ေလာေလာဆယ္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံက ဦးေဆာင္ၿပီး အီရန္ေရနံေရာင္းခ်မႈကို ပိတ္ပင္ တားဆီးဖုိ႔ ႀကဳိးပမ္းလ်က္ရွိတယ္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံက အိႏၵိယကုိ
အီရန္ႏုိင္ငံမွ ေရနံ မဝယ္ဖုိ႔ ဖိအား ေပးလ်က္ရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံအေနနဲ႔ အီရန္ဆီက ေရနံ မဝယ္လုိ႔မျဖစ္ဘူး။ တစ္ႏွစ္ကုိ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၂ ဘီလီယံဖုိး ေလာက္ အီရန္ဆီက ေရနံဝယ္ယူ ရ တယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပန္အလွန္ သေဘာနဲ႔ အီရန္ႏုိင္ငံကလဲ သူတုိ႔ရဲ႕ ဆန္စပါးလုိအပ္ခ်က္ရဲ႕ ေလးပုံသုံးပုံ ကုိ အိႏၵိယမွ ဝယ္ယူတင္သြင္း တယ္။ မၾကာေသးမီက အေမရိကန္ ႏုိင္ငံက အီရန္ရဲ႕ ဗဟုိဘဏ္ကုိ အ ဆက္အသြယ္ျဖတ္လုိက္ေတာ့ အိႏၵိယနဲ႔ အီရန္အၾကား ေငြေပးေခ်ရာမွာ အခက္အခဲ ေတြ ေတြ႕လာ တယ္။
ေနာက္ၿပီး အစၥေရးႏုိင္ငံကလဲ အိႏၵိယကုိ အီရန္နဲ႔ အဆက္ျဖတ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းအားေပး လ်က္ရွိ တယ္။ အိႏၵိယဟာ အစၥေရးႏုိင္ငံဆီက လက္နက္ေတြ အဓိကဝယ္ယူတယ္။ ဒီေတာ့ အီရန္-အစၥေရး အၾကား မေျပလည္ျဖစ္မႈဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံကုိပါ ဂယက္႐ုိက္တယ္။ ဒီႏွစ္မွာ အိႏၵိယ အေနနဲ႔ စစ္လက္နက္ ၁၇ ရာခုိင္ႏႈန္း တုိးျမႇင့္ဝယ္ယူဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ထားခ်ိန္နဲ႔တုိက္ဆုိင္ေနတယ္။ ဒါဟာ ေငြပမာဏအားျဖင့္ အေမရိ ကန္ ေဒၚလာ ဘီလီယံ ၄ဝ ဖုိးေလာက္ ရွိတယ္။
ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီး မူခါဂ်ီက မၾကာေသးမီက သူ႔ရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ အေျခအေနကုိ တင္ျပခဲ့တယ္။ အစုိးရ ရဲ႕ အသုံးစရိတ္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ ျဖဳန္း တီးစရိတ္ေတြ သိပ္မ်ားေနတဲ့ အေၾကာင္း ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္ ေတြမွာ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြအားေပ်ာ့ လာၿပီး ပုဂၢလိကနဲ႔ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေန တဲ့အေပၚမွာလဲ စိတ္ပ်က္မိတဲ့အ ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္းစား သုံးမႈက အားေကာင္းေနဆဲျဖစ္တယ္ လုိ႔ သူကဆုိတယ္။
ေလာေလာဆယ္ အစုိးရရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ လုိေငြျပမႈဟာ ဂ်ီဒီပီရဲ႕ ၅.၉ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ရွိတယ္။ ဒါ ကုိ ၅.၁ ရာခုိင္ႏႈန္းထိ ေလွ်ာ့ခ် သြားမယ္လုိ႔ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးက ေျပာၾကားခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ ပုဂၢလိက အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ အဆုိအရ စာရင္းမွာထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမရွိတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြကုိပါ ထည့္သြင္း တြက္ခ်က္ရင္ အမွန္တကယ္ ဘတ္ဂ်က္လုိေငြ ျပမႈဟာ ၈.၅ ရာ ခုိင္ႏႈန္း ဝန္းက်င္ ရွိႏုိင္ တယ္ လုိ႔ ခန္႔ မွန္းၾကတယ္။
ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပမႈကုိ ျဖတ္ေတာက္ေလွ်ာ့ခ် မယ္ဆုိရင္ အဓိက လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အခ်က္က အစုိးရက စုိက္ထုတ္အကုန္အက်ခံေပးေနတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြကို ပယ္ဖ်က္ပစ္ဖုိ႔လုိတယ္။ တကယ္ ေတာ့ ဒါေတြကို လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ မလြယ္ဘူး။ စားနပ္ရိကၡာအေပၚ ေပးေနတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကး ကုိ ျဖတ္ ေတာက္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ျဖတ္ ေတာက္ရင္ မရွိဆင္းရဲသားေတြ ငတ္ျပတ္ကုန္မယ္။ ေရနံအ ေပၚ စုိက္ထုတ္ေပးကမ္းထားတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးကုိ ျဖတ္ေတာက္ရင္ ကုန္ေစ်း ႏႈန္းေတြ ျမင့္တက္လာမယ္။ အစုိးရ အေနနဲ႔ ေပးေနရတဲ့ ေထာက္ပံ့ေၾကး စုစုေပါင္းဟာ ဂ်ီဒီပီရဲ႕ ၂.၄ ရာခုိင္ ႏႈန္းရွိတယ္။
ဒီႏွစ္ထဲမွာ အသက္ ၈ဝ ျပည့္ ေတာ့မယ့္ အိႏၵိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ Manmohan Singh က သူ႔အေနနဲ႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႕ တုိးတက္မႈႏႈန္းကို လူတုိင္းေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကတဲ့ ကုိးရာခုိင္ ႏႈန္းအထိ တုိးတက္ေအာင္ လုပ္ေပး ႏုိင္ပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔အေနနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္အခ်ဳိ႕ကုိ ခ်မွတ္ဖုိ႔လုိ တယ္''လုိ႔ သူကေထာက္ျပတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြဆုိတာကေတာ့ ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြ ျဖတ္ေတာက္ ေလွ်ာ့ခ်ရမယ္။ ကုန္ပစၥည္းနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈအခြန္ေတြ တုိးေကာက္ရမယ္။ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြ လာ ေရာက္ ႏုိင္ေအာင္ အေျခအေနေတြ ဖန္တီးေပးရမယ္။
ဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီးေတြက ဒီလုိဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်ရဲၾကပါ့မလား။ ႏုိင္ငံေရးသမားႀကီး ေတြဟာ အမ်ားျပည္သူ မႀကဳိက္မယ့္ အလုပ္ေတြ မလုပ္ရဲၾကဘူး။ ၿပီးေတာ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရြး ေကာက္ ပြဲႀကီးက ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္မွာ။ သိပ္မေဝး ေတာ့ဘူး။
ႏုိင္ငံေရးမုိးေလဝသ
အိႏိၵယႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ အာဏာရကြန္ဂရက္ပါတီ-Congress Party ဟာ အေျခအေန သိပ္ မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္။ ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ အေရးနိမ့္လ်က္ရွိတယ္။ မတ္လဆန္း ကက်င္းပခဲ့တဲ့ ျပည္နယ္ေရြးေကာက္ ပြဲေတြမွာဆုိရင္ ကြန္ဂရက္ပါတီ အေနနဲ႔ မဏိပူရနဲ႔ ဥတၱရာခန္းျပည္ နယ္ေတြမွာ အႏုိင္ရေပမယ့္ ဂုိအာ နဲ႔ ပန္ဂ်ပ္ျပည္နယ္ေတြမွာ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ တယ္။
အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ ဥတၱာရ္ ပရာေဒ့ရွ္ - Uttar Pradesh UP ျပည္ နယ္မွာ အျပတ္အသတ္ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္တယ္။ UP ျပည္နယ္မွာ လူဦးေရ သန္း ၂ဝဝ ေလာက္ရွိတယ္။ ဘရာဇီး တစ္ႏုိင္ငံလုံးရဲ႕ လူဦးေရေလာက္ ရွိ တယ္။ UP ဟာ ျပည္နယ္မဟုတ္ဘဲ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံသာ ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ပဥၥမလူဦးေရ အမ်ားဆံုးႏိုင္ငံ ျဖစ္လာ ႏုိင္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေနရာ ၄ဝ၃ ေနရာရွိတဲ့အနက္ ကြန္ဂရက္ ပါတီက ၂၈ ေနရာပဲ ရရွိခဲ့တယ္။ ပုိၿပီးဆုိးတာက သူကုိယ္တုိင္ ပါဝင္ယွဥ္ၿပဳိင္ျခင္း မရွိေပမယ့္ ကြန္ဂရက္ ပါတီအ တြက္ အဓိက စည္း႐ုံးေရး ဆင္းခဲ့သူက Rahul Gandhi ျဖစ္ေန တယ္။ ကြန္ဂရက္ပါတီ ဥကၠ႒ အီတလ ီဇာ တိ- Sonia Gandhi ရဲ႕ သားႀကီး ၾသရသျဖစ္ၿပီး ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာ မယ္ လုိ႔ တစ္ေျပးခံရတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္တယ္။
၂ဝ၁၄ အမ်ဳိးသားေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမွာ အႏုိင္ရဖုိ႔အတြက္ဆုိရင္ ကြန္ဂရက္ပါတီဟာ ေတာ္ေတာ္ ႀကဳိးစား ဖုိ႔လုိတယ္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာက ႏုိင္ငံ ေရးသမားႀကီးေတြဟာ အသက္ အရြယ္ႀကီးသူေတြျဖစ္တယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မန္မုိဟန္ဆင္းက အသက္ ၈ဝ။ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီး မူခါဂ်ီက ၇၆ ႏွစ္။ အစုိးရအဖြဲ႕မွာ ကာကြယ္ ေရးဝန္ႀကီး တာဝန္ယူထားတဲ့ A.K Antony က ၇၁ ႏွစ္။
ဒါေပမယ့္ အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႕ အနာ ဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ အသက္ ၂ဝ ေအာက္ လူဦးေရ အမ်ားဆုံးရွိတဲ့ နုိင္ငံက အိႏၵိယႏုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ အေရအတြက္အားျဖင့္ ဘီလီယံ ထက္ ဝက္ေလာက္ရွိတယ္။ ဥတၱာရ္ ပရာေဒ့ရွ္ ျပည္နယ္မွာ အႏုိင္ရတဲ့ Samajuladi Party အတြက္ အဓိက စည္း႐ုံးေရးဆင္းေပးခဲ့တဲ့ ပုဂၢဳိလ္က အသက္ ၃၉ ႏွစ္သာ ရွိေသးတဲ့ Akhilesh Yadav ျဖစ္တယ္။ သူက အသက္အရြယ္ႀကီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔ ဖခင္ Mulayam Singh Yada ကုိယ္စား စည္း႐ုံးေရးဆင္းေပးခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူ႔ဖခင္ဟာ သားျဖစ္သူရဲ႕ႀကဳိးပမ္းမႈေၾကာင့္ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ကြန္ဂရက္ပါတီ အတြက္ ႀကဳိးႀကဳိးစားစား စည္း႐ုံး ေရးဆင္းခဲ့ေပမယ့္ အေရးမလွခဲ့တဲ့ Rahul Gandhiကလဲ အသက္ ၄ဝ ဝန္းက်င္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။
အိႏၵိယ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြဟာ လူႀကီးေတြေလာက္ အယူမသီးၾကဘူး။ ဇာတ္အမ်ဳိးအႏြယ္လဲ မခြဲၾကဘူး။ ဘာသာေရးကို ဗန္းျပၿပီး မစည္း႐ုံးတတ္ၾကဘူး။ ေရွးလူႀကီးေတြထက္ ေခတ္ပညာတတ္ၾက တယ္။ ႏုိင္ငံေရးကုိလဲ စိတ္ဝင္စား ၾကတယ္။ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ ေတြေခတ္ေရာက္ေတာ့မွ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ေရး၊ စီးပြားေရးဟာ ပုိမိုရွင္သန္ တက္ၾကြလာေလမလား။
Market journal
